«Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι», είχε πει ο δάσκαλός μας, Αριστοτελης. Σημαίνει, ότι τα περισσότερα που θα γίνουν στο μέλλον, είναι ίδια με αυτά που ήδη έχουν γίνει. Είναι μία από τις ωραιότερες «διαστροφές» της Πολιτικής Επιστήμης, να αναζητά το ιστορικό ανάλογο κάθε περιόδου που διανύουμε, ως κοινωνίες και ως Έθνη επί της Γης. Όσοι είναι επιμελείς αναγνώστες του εγχώριου και ξένου Τύπου, θα έχουν διαβάσει εκατοντάδες άρθρα, που τονίζουν τις γεωπολιτικές, γεωοικονομικές και πολιτικές ομοιότητες της τωρινής περιόδου, με αυτής του Μεσοπολέμου. Η αλήθεια είναι, ότι η σημερινή εποχή, μοιάζει περισσότερο να είναι το άθροισμα δύο προπολεμικών περιόδων, αυτών του Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η επιτυχής διαχείρηση των πρόσφατων γεγονότων, της βίαιης προσπάθειας εισβολής από τον Έβρο χιλιάδων λαθρομεταναστών, αλλά και της αντιμετώπιση της πανδημίας του Κινεζικού κορωνοϊού, από τον Κυριάκο Μητσοτακη, εξέπληξε ευχάριστα πολλούς συμπολίτες μας. Πολύ λογικό να εκπλαγεί το εκλογικό σώμα, διότι αυτά που πράττει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εκτός του χαρακτήρα του και της πολιτικο-ιδεολογικής του κοσμόσφαιρας. Δεδομένου, ότι η κυβέρνηση, επί οκτώ μήνες, παρουσιάζεται και δρα, ως ο ΣΥΡΙΖΑ με μπλε χρώμα.
Αναμενόμενο λοιπόν, οι πολίτες, να αιφνιδιαστούν από μία τέτοια αλλαγή πολιτικής. Ο Πρωθυπουργός, δείχνει στιβαρότητα, αποφασιστικότητα, τόλμη και πνεύμα μαχητού. Αναμφίβολα, είναι ο πολιτικός κυρίαρχος, αυτή τη χρονική περίοδο. Απολαμβάνει μεγάλης στήριξης από τους πολίτες, τις δυνάμεις ασφαλείας, το κόμμα του και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απολαμβάνει, αυτή την κρίσιμη περίοδο, τις προσωπικές του στιγμές μεγαλείου και όχι άδικα.
Είναι, όμως, αληθής η πραγματικότητα ή μήπως είμαστε μέσα στο Μάτριξ της Ιστορίας και αυτών που ήδη έχουν συμβεί, όπως λέει ο Αριστοτέλης;
Ας κοιτάξουμε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Γεωπολιτικά, έδινε όρκους αιώνιας αγάπης στους Βρετανούς και πολιτικο-διοικητικά, είχε γίνει μία αγκαλιά με τους Εθνικοσοσιαλιστές του Γ΄ Ράιχ. Το ίδιο κάνει σήμερα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γεωπολιτικά, δείχνει ότι λατρεύει τις ΗΠΑ, αλλά πολιτικά, είναι φανατικά υπέρ της Μέρκελ και του συστήματος Ομπάμα – Κλίντον –Μπάιντεν. Τη διοίκηση του δημοσίου τομέα σήμερα, την έχουν αποκλειστικά, όπως τότε, οι Γερμανοί.
Ο Ελληνικός λαός, μέχρι να αναλάβει την εξουσία το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, είχε κουραστεί απελπιστικά από την πολιτική αστάθεια, τα πραξικοπήματα και τη χρεωκοπία και προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της Μικρασιατικής καταστροφής. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Η Ελλάδα, «βγαίνει» από μία μεγάλη πολιτική και οικονομική κρίση, που εμπεριείχε στοιχεία κοινοβουλευτικής εκτροπής. Η οικονομική κρίση, είναι ακόμα παρούσα, άλλα όχι τόσο σφοδρή, όπως τον Αύγουστο του 2015.
Ο Ελληνικός λαός, συσπειρώθηκε γύρω από το πρόσωπο του Ιωάννη Μεταξά, όταν οι Ιταλοί (;) τορπίλησαν το καταδρομικό Έλλη. Ο Μεταξάς, μετά τον τορπιλισμό του καταδρομικού, έκανε αυτό που δεν ήθελε να κάνει. Να συγκρουστεί και να προετοιμαστεί για πόλεμο με τον Άξονα.
Η κρίση στα σύνορα, είναι πολιτικά ανάλογη του τορπιλισμό της Έλλης, μόνο που σήμερα δεν υπάρχει ο Μουσολίνι, αλλά ο Ερντογάν. Όπως ο Μουσολίνι προετοίμασε το διεθνές κλίμα για πόλεμο μετά την Έλλη, το ίδιο έπραξε και ο Ερντογάν, που ξύπνησε βίαια τους νέο-κομμουνιστές Ευρωπαίους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επί 8 μήνες, άφησε να εισέλθουν στη χώρα περίπου 70.000 λαθρομετανάστες και μας έλεγε ότι θα μας «μπολιάσουν».
Έπρεπε να δράσει ο Ερντογάν και να αντιδράσουν με σθένος οι συνοριοφύλακες τις πρώτες ημέρες, ώστε να υπερασπιστεί –επιτέλους – με αποφασιστικότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τα σύνορα. Μεταμορφώθηκε ξαφνικά, σε Τραμπ και Σαλβίνι. Μεταμορφώθηκε σε αυτούς, που ξίνιζε το πρόσωπό του, όταν άκουγε τα ονόματά τους. Ούτε ο Άδωνις δεν έχει κάνει τέτοιες κωλοτούμπες στην καριέρα του! Ακόμα και στο οικονομικό και εργασιακό επίπεδο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιγράφει τον Μεταξά. Επ’ευκαιρία του κορωνοϊου, δίνει λεφτά, εργασιακή σταθερότητα και ειρήνη στους πολίτες, με αποτέλεσμα να αυξήσει τάχιστα την υπεραξία του, ως μετοχή στο πολιτικό χρηματιστήριο.
Ο Ιωάννης Μεταξάς, όπως και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, άργησε πάρα πολύ να αντιληφθεί πότε τέθηκαν σε κίνηση τα μικρά γρανάζια της διεθνούς πολιτικής, με αποτέλεσμα να βρεθεί και εκείνος ενώπιων μεγάλων γεωπολιτικών αλλαγών. Ο Ιωάννης Μεταξάς, πέθανε στον κολοφώνα της πολιτικής του καριέρας και ως ήρωας στα μάτια του Ελληνικού λαού. Κατά τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη, τότε Υφυπουργό Δημοσίας Ασφαλείας και μεγάλης μερίδας του κόσμου, ο Μεταξάς έπεσε θύμα δολοφονίας από τους Βρετανούς. Πίστευαν, ότι ποτέ δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και τον «αποστράτευσαν» επίτηδες, τιμητικά, με την αίγλη του Εθνάρχη και του ήρωα του Ελληνικού Έθνους.
Φυσικά, οι εποχές που κινδύνευε η ζωή των πολιτικών, έχουν περάσει, ευτυχώς, ανεπιστρεπτί. Εξετάζουμε το πολιτικό γίγνεσθαι, μέσα από τα μάτια της ιστορίας, που μπορεί πολλές φορές να είναι αποκαλυπτικό για το μέλλον. Δρώσες παραλλαγές του παρελθόντος υπάρχουν και σήμερα εν εξελίξει, όπως προαναφέραμε στην αρχή του άρθρου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα κοπιάσει πάρα πολύ για να αποδείξει στο εξωτερικό ότι είναι ένας φύλακας του Έθνους – Κράτους και μαχητής κατά της παγκοσμιοποίησης. Πρώτα θα παγώσει η κόλαση και μετά ο Μητσοτάκης θα αποκηρύξει την Ευρωζώνη και την Καγκελαρία.
Ο κορωνοϊός, δεν σκότωσε την παγκοσμιοποίηση, μην ακούτε ανοησίες που γράφουν δεξιά και αριστερά. Τα πολιτικά καθεστώτα, τύπου Σοβιετικής Ένωσης, όπως είναι το Ευρωπαϊκό, δεν αλλάζουν και δεν πέφτουν από την μία μέρα στην άλλη, όπως δεν έπεσε το Σοβιετικό με το Τσερνόμπιλ. Ούτε η οικονομική κρίση θα βλάψει τα καθεστώτα δομικά, διότι θα τους δώσει την ευκαιρία να τυπώσουν μαζικά χρήμα, που θα διοτευχεθεί στην αγορά, αργά η γρήγορα.
Η Ευρώπη, θα χρησιμοποιήσει τον κορωνοϊό, για να συσπειρωθεί περαιτέρω, πολιτικά. Αυτό, επιδιώκουν να συμβεί και εξαιτίας αυτού του μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού, η Κριστίν Λαγκάρντ, έβαλε την Ελλάδα στο QE. Περισσότερη πολιτική κατοχή θέλουν οι Ευρωπαίοι, μην έχετε καμία αμφιβολία. Μη μας δουλεύουν λοιπόν, οι άσχετοι και τα παπαγαλάκια, με τη δήθεν επιτυχία του Κυριάκου στο θέμα του QE.
Το μέγα Ευρωπαϊκό, σεισμικά πολιτικό, γεγονός, δεν είναι ο κορωνοϊός και οι επιπτώσεις του, αλλά ο «τορπιλισμός» του Έβρου από τον Ερντογάν! Αυτόν τον «τορπιλισμό» είδαν οι Ευρωπαίοι, συν τοις άλλοις και αποφάσισαν να ανοίξουν τις κάνουλες της ΕΚΤ.
Κλείνοντας, κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και αργότερα, όπως εξελισσόταν ο πόλεμος, ο ρόλος της Ελλάδας και ο φαινότυπος του πολιτικού της καθεστώτος, είχε ιδιαίτερη σημασία στις ευρύτερες γεωπολιτικές, εξελίξεις. Σε ένα υπερδικτυωμένο παγκόσμιο σύστημα, όπως το σημερινό, ο ρόλος της Ελλάδας είναι σχεδόν «αποκρυφιστικά» σπουδαίος. Και στο Είναι, αλλά και στο Φαίνεσθαί του.
The Flag Report