Date: 04/01/2023 Time: 10:22
Δημήτρης Τζώρας – Πολιτικός Αναλυτής
Έγραφα στο τελευταίο μου άρθρο, ότι είμαι πεπεισμένος ότι ο Μητσοτάκης παίζει διπλό παιχνίδι με τους Ισραηλινούς και σήμερα, δικαιώθηκα για το συμπέρασμά μου.
Το άρθρο της Jerusalem Post, το οποίο σας διαβεβαιώνω, έχει φτάσει σε πολλά κέντρα λήψης αποφάσεων σε ολόκληρο τον πλανήτη, είναι ενδεικτικό της απογοήτευσης και του σοκ που υπέστη ο Ισραηλινός παράγοντας από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το άρθρο λοιπόν ξεκινάει ως εξής:
Η ψηφοφορία του ΟΗΕ ατελής χάρτης των φίλων του Ισραήλ – ανάλυση
Υπήρχαν πολλές χώρες που ψήφισαν κατά του Ισραήλ, τις οποίες το Ισραήλ θα θεωρούσε “φίλους”, ωστόσο πολλοί αναρωτιούνται “τι καθορίζει αν μια χώρα είναι “φίλη”;”.
Ξεχάστε για ένα δευτερόλεπτο τη μακροπρόθεσμη σημασία και τις πιθανές επιπτώσεις της τελευταίας κίνησης του ΟΗΕ να παραπέμψει την “κατοχή, τον εποικισμό και την προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών” του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο για γνωμοδότηση.
Ήταν ξεκάθαρο ότι από τη στιγμή που το ψήφισμα θα ερχόταν στον ΟΗΕ θα περνούσε, το μόνο ερώτημα ήταν με πόσο μεγάλη διαφορά. Για τους περισσότερους ανθρώπους, όλα αυτά τα αντι-Ισραηλινά ψηφίσματα, μετά από λίγο, φαίνονται ίδια και ξεθωριάζουν στη γενική ομίχλη του “ο ΟΗΕ είναι εναντίον μας”.
Ωστόσο, αυτό που έχει ενδιαφέρον στην ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή και την οποία έχασε το Ισραήλ -και κέρδισαν οι Παλαιστίνιοι- με ψήφους 87-26, με 53 αποχές και 27 μη παρουσίες, είναι ότι παρέχει ένα στιγμιότυπο για το ποιοι είναι οι φίλοι του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή.
Αν κάποιος σχεδίαζε τις διακοπές του με βάση τη στάση των διαφόρων χωρών απέναντι στο Ισραήλ, αυτή η ψηφοφορία θα ήταν ένα καλό μέτρο. Αρκετά καλό, αλλά όχι τέλειο, επειδή ο “φίλος” είναι μια σύνθετη έννοια.
Το Αζερμπαϊτζάν, για παράδειγμα, είναι μια σιιτική χώρα με την οποία το Ισραήλ έχει καλές διπλωματικές σχέσεις, η οποία μόλις άνοιξε πρεσβεία στο Τελ Αβίβ και είναι μια από τις καλύτερες αγορές όπλων του Ισραήλ. Ωστόσο, ψήφισε κατά του Ισραήλ σε αυτή την ψηφοφορία. Υπάρχουν όλων των ειδών οι εξηγήσεις, με κυριότερη ότι είναι μια μουσουλμανική χώρα και δεν θέλει να ξεχωρίσει από όλες τις άλλες μουσουλμανικές χώρες, οι οποίες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ψήφισαν κατά του Ισραήλ. Παρόλα αυτά, θα έπρεπε η Ιερουσαλήμ να περιμένει περισσότερα;
Τι καθορίζει, αν μια χώρα είναι “φίλη”;
Ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου πιστεύει, ή τουλάχιστον πίστευε κάποτε, ότι θα έπρεπε. Κατά την τελευταία του θητεία, έθεσε ως μία από τις κορυφαίες προτεραιότητές του την απομάκρυνση του αυτόματου, αντι-ισραηλινού μπλοκ στον ΟΗΕ. Μίλησε γι’ αυτό δημόσια το 2015, λέγοντας ότι έχει έρθει η ώρα η φιλία και η συνεργασία των χωρών με καλούς διμερείς δεσμούς με το Ισραήλ να αντικατοπτρίζεται στις ψηφοφορίες στα διεθνή όργανα.
Ή πάρτε μια χώρα όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με τα οποία το Ισραήλ έχει μια ακμάζουσα σχέση, η οποία επίσης ψήφισε εναντίον του την Παρασκευή στον ΟΗΕ. Τα ΗΑΕ δεν είναι φίλοι; Εδώ η εξήγηση που δίνεται για την ψήφο αυτή είναι ότι είναι κάτι που πρέπει να κάνουν οι Εμιρατινοί για τους Παλαιστίνιους για να δείξουν ότι, παρά το γεγονός ότι έχουν υπογράψει συμφωνία με το Ισραήλ, δεν έχουν εγκαταλείψει την παλαιστινιακή υπόθεση. Κανείς στον μουσουλμανικό κόσμο δεν θέλει να φανεί ότι εγκαταλείπει τον παλαιστινιακό αγώνα.
Και συνεχίζει το άρθρο λέγοντας:
Για παράδειγμα, από τις 87 χώρες που ψήφισαν υπέρ των Παλαιστινίων, περίπου το 43% κατατάσσεται στον ετήσιο δείκτη δημοκρατίας του Economist Intelligence Unit ως αυταρχικά καθεστώτα, ενώ άλλες 21 κατατάσσονται ως υβριδικά καθεστώτα, δηλαδή κράτη με αυταρχικά και δημοκρατικά χαρακτηριστικά, όπως το Μεξικό, η Αρμενία, η Τουρκία και το Πακιστάν. Μόνο το ένα τέταρτο των κρατών που ψήφισαν υπέρ των Παλαιστινίων ήταν είτε πλήρεις είτε ελαττωματικές δημοκρατίες.
Αντίθετα, το 62% των χωρών που ψήφισαν υπέρ του Ισραήλ ήταν δημοκρατίες και μόνο το 19% ήταν αυταρχικά ή υβριδικά καθεστώτα. Πέρα από αυτό, εξετάζοντας τον κατάλογο των χωρών που ψήφισαν υπέρ και κατά του Ισραήλ αποκαλύπτονται ορισμένες ενδιαφέρουσες τάσεις.
Πάρτε για παράδειγμα την Ουκρανία
Όταν το προκαταρκτικό σχέδιο αυτού του ψηφίσματος ψηφίστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο, η Ουκρανία ψήφισε κατά του Ισραήλ, εξοργίζοντας πολλούς. Γιατί να βοηθήσει το Ισραήλ την Ουκρανία με οτιδήποτε, υποστήριξαν κάποιοι, ενώ ψήφισε εναντίον της στον ΟΗΕ; Ο Ουκρανός πρέσβης κλήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών για να ακούσει τη δυσαρέσκεια του Ισραήλ για το θέμα.
Κάτι έπιασε τόπο, γιατί την Παρασκευή, η Ουκρανία έκανε αυτό που έχει κάνει συχνά στο παρελθόν όσον αφορά τις ψηφοφορίες που σχετίζονται με το Ισραήλ: απλά δεν ψήφισε. Ήταν απούσα όταν η Γενική Συνέλευση το 2012 ψήφισε να δοθεί στους Παλαιστίνιους καθεστώς παρατηρητή μη μέλους στον οργανισμό, και ξανά το 2017 όταν ψήφισε να καταδικάσει την απόφαση του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Η Πολωνία αποτελεί επίσης μια ενδιαφέρουσα μελέτη περίπτωσης
Πριν από μερικά χρόνια, η Πολωνία είχε ομαδοποιηθεί μαζί με τις άλλες χώρες του Βίσεγκραντ – την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία και την Ουγγαρία – ως η χώρα που είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το Ισραήλ μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Οι χώρες αυτές μπορούσαν να υπολογίζουν ότι θα ψήφιζαν με το Ισραήλ στα διεθνή φόρουμ.
Όχι πλέον. Η οργισμένη διαφωνία μεταξύ των δύο χωρών σχετικά με τη μνήμη του Ολοκαυτώματος έχει αφήσει τα σημάδια της. Αυτή τη φορά η Πολωνία ψήφισε κατά του Ισραήλ αντί να απέχει, όπως έκανε το 2017 για την ψηφοφορία στην Ιερουσαλήμ ή το 2012 για το θέμα της ένταξης των Παλαιστινίων στον ΟΗΕ.
Η Πολωνία προσχώρησε σε έξι άλλες χώρες της ΕΕ που ψήφισαν κατά του Ισραήλ στον ΟΗΕ – και η ψήφος των χωρών της ΕΕ εξετάζεται πάντα προσεκτικά λόγω της σημασίας της Ευρώπης και του γεγονότος ότι πρόκειται για δημοκρατικές χώρες.
Στις άλλες χώρες της ΕΕ που ψήφισαν κατά του Ισραήλ περιλαμβάνονται οι συνήθεις ύποπτοι: Ιρλανδία, Βέλγιο, Πορτογαλία, Μάλτα, Λουξεμβούργο και Σλοβενία. Οι πέντε πρώτες χώρες του παραπάνω καταλόγου είναι οι πιο επικριτικές απέναντι στο Ισραήλ στην ΕΕ – και βρίσκονται σε αυτή τη θέση εδώ και χρόνια. Η Σλοβενία, ωστόσο, κινείται μπρος-πίσω ανάλογα με τις εκλογές και την αλλαγή των κυβερνήσεων εκεί.
Για χρόνια, η Σουηδία ήταν επίσης σε αυτό το στρατόπεδο – στην πραγματικότητα, ηγέτης αυτού του στρατοπέδου που είναι πιο επικριτικό για το εβραϊκό κράτος. Δεν θα πρέπει πλέον να συγκαταλέγεται στην ίδια κατηγορία, όπως έδειξε η αποχή της την Παρασκευή. Τώρα έχει έναν τρικομματικό κεντροδεξιό συνασπισμό που επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από ένα ακροδεξιό κόμμα. Η πολιτική της για το Ισραήλ, όπως αντανακλάται στην ψήφο της στα διεθνή φόρα, δεν είναι αυτή που ήταν πριν από λίγα χρόνια.
Οι χώρες της ΕΕ που ψήφισαν υπέρ του Ισραήλ ήταν η Αυστρία, η Κροατία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Εσθονία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Λιθουανία και η Ρουμανία. Το Ηνωμένο Βασίλειο, που δεν είναι πλέον μέλος της ΕΕ, ψήφισε επίσης υπέρ του Ισραήλ.
Η ψήφος της Αυστρίας είναι ενδιαφέρουσα από ιστορική άποψη, καθώς πριν από μια δεκαετία μπορούσε να υπολογίζει κανείς ότι θα ψήφιζε κατά του Ισραήλ, όπως έκανε το 2012, όταν ψήφισε υπέρ της παραχώρησης καθεστώτος παρατηρητή μη μέλους στον ΟΗΕ στους Παλαιστίνιους. Οι εκεί δεξιές κυβερνήσεις άλλαξαν τη στάση της χώρας απέναντι στο Ισραήλ, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στον τρόπο με τον οποίο η Αυστρία ψηφίζει πλέον σταθερά. Μια παρόμοια δυναμική λειτουργεί τώρα στην Ιταλία, η οποία κατά την περσινή διακυβέρνηση ψήφισε έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό.
Η Κύπρος και η Ελλάδα, των οποίων οι σχέσεις με το Ισραήλ έχουν γίνει εξαιρετικά στενές τα τελευταία 15 χρόνια, απείχαν και οι δύο – κάτι που είναι συνηθισμένο και πολύ καλύτερο από αυτό που έκαναν πριν από δύο δεκαετίες, όταν μπορούσε κανείς να υπολογίζει ότι ψήφιζαν πάντα κατά του Ισραήλ και θεωρούνταν από τις πιο αντι-ισραηλινές χώρες στην ΕΕ.
Κρατήστε λοιπόν, την τελευταία παράγραφο που αναφέρεται στην Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες νιώθουν την επεκτατική ανάσα του Ερντογάν επάνω τους! Ο αρθρογράφος λοιπόν, λέει, ότι ενώ οι σχέσεις αυτών των χωρών είναι θεωρητικά στενότατες, από το ελληνικό μεταπολιτευτικό καθεστώς έχουν να περιμένουν το μη χείρον ως βέλτιστο!
Αυτό λένε στο Ισραήλ και γνωρίζουν πλέον, ότι η Ελλάδα και το αριστερό μεταπολιτευτικό της καθεστώς, έχουν αποφασίσει να πουλήσουν τον East Med και το Αιγαίο στον Ερντογάν και τους Παλαιστίνιους τρομοκράτες συμμάχους του!
Ο Μητσοτάκης, δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να απέχει από τη ψηφοφορία και να κάνει τα γλυκά μάτια στους τρομοκράτες της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Αρχής. Ο Μητσοτάκης, καταστρέφει συνειδητά την στρατηγική και την, οντολογικής σημασίας για το Έθνος, συμμαχία με το Κράτος του Ισραήλ, διότι το φιλοϊσλαμικό και φιλοτουρκικό ΚΚΕ διοικεί την Ελλάδα και την κυβέρνησή του.
Δεν έγραφα λοιπόν, τυχαία στο τελευταίο μου άρθρο, ότι απέναντι στους Ισραηλινούς, ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι πιο ειλικρινής, πιο έντιμος και πιο διορατικός. Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη άνοιγε σαμπάνιες για την άρση της πολιτικής στήριξης της Κυβέρνησης Μπάιντεν στον East Med, ο ιδρυτής του Εθνικού κόμματος-Έλληνες, έκανε λόγο για τη δημιουργία, όχι αγωγού, αλλά υπεραγωγού με το Κράτος του Ισραήλ και την Κύπρο, που θα μεταφέρει τους ενεργειακούς πόρους της ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη.
Αυτά και ο νοών νοείτω…
Follow us on Twitter
Join our Facebook page