Date: 29/12/2022 Time: 11:08
Δημήτρης Τζώρας – Πολιτικός Αναλυτής
Η Ρωσία, διά του Προέδρου Πούτιν, έχει εκφράσει πολλές φορές τη φιλοδοξία της να χαρακτηριστεί, γεωπολιτικά και γεωπολιτισμικά, ως Τρίτη Ρώμη και διάδοχος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ως κληρονόμος, όμως, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, εμφανίζεται και η Τουρκία και ο νεο-οσμανισμός του Ερντογάν. Η γεω-πολιτισμική ονειροβασία της Ρωσίας, τη φέρνει σε αντιπαράθεση και αντιμαχία με τον ελληνικό κόσμο, καθώς η Ελλάδα είναι, θρησκευτικά και πολιτισμικά, ο νόμιμος διάδοχος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και έφτασε πολύ κοντά στο να την αναβιώσει με την Συνθήκη των Σεβρών.
Η Ρωσία, έχουσα τέτοιες φιλοδοξίες, δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο εταίρο της Ελλάδας, πόσο δε μάλλον, σύμμαχό της. Επίσης, οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες μαζί με τους Κυπριακούς και τους Ισραηλινούς, είναι υπεραρκετοί για να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης, βγάζοντας την Ρωσία εκτός του παιχνιδιού της ενέργειας. Άρα, η Ρωσία, έχει κάθε συμφέρον να στείλει την Ελλάδα στα νύχια της Γερμανίας και της Τουρκίας, όπου μαζί τους μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους για τη γεωπολιτική της επιβίωση. Αυτό και κάνει. Η σχέση της KGB με την Μέρκελ και την STAZI, ήταν το υπόβαθρο που δημιούργησε το πλέγμα των αγωγών Nord Stream. Ο τεμαχισμός της Ελλάδας, βρίσκει σύμφωνους Ρώσους, Γερμανούς και Τούρκους, καθώς επίσης, το ελληνόφωνό μας πολιτικό κατεστημένο.
Διαβάζοντας την ανάλυση της RAND για την αντιμετώπιση της Ρωσίας σε ένα κλιμακούμενο, σε πολεμική ένταση, μέλλον, βρήκα πάρα πολλές ομοιότητες με τις πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες που αντιμετώπιζε στο εσωτερικό του και το εξωτερικό του το Βυζάντιο το 1204 και την τελική άλωσή του από τους σταυροφόρους. Οι Ρώσοι, σήμερα, δείχνουν να την έχουν «πατήσει», όπως οι Βυζαντινοί εκείνης της εποχής.
Η χώρα μας, για να αντισταθμίσει αυτή τη γεωπολιτική πίεση (εάν διοικούντο πραγματικά από πατριώτες), θα έπρεπε να εμβαθύνει την συμμαχία της με την Κύπρο και το Κράτος του Ισραήλ και με ένα μέρος του Αραβικού κόσμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δε δείχνει πραγματικά πρόθυμος να το κάνει, παρά τα όσα επικοινωνιακά τεχνάσματα βρίσκει για να αποδείξει το αντίθετο. Για παράδειγμα, η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ, ως Πρωτεύουσας του Εβραϊκού Κράτους, θα ήταν μία πολύ καλή αρχή.
Το παιχνίδι, όμως, κρίνεται στις λεπτομέρειες και στις ενδείξεις. Είναι δυνατόν να επιθυμεί πραγματικά βαθύτερες σχέσεις με το σύστημα Νετανιάχου, έχοντας δίπλα του τον ανακυκλωμένο κομμουνιστή Τάκη Θεοδωρικάκο; Μήπως τον ποταμίσιο Δημήτρη Τσιόδρα και τον «Πατσικό», Τάσο Χατζηβασιλείου;
Δε χρησιμοποιώ τυχαία αυτά τα ονόματα. Είμαι πεπεισμένος πλέον, ότι ο Μητσοτάκης, παίζει διπλό παιχνίδι και με τους Ισραηλινούς και με τους Κύπριους.
Είναι δεμένος στο άρμα της Γερμανίας και του Πολιτικού Ισλάμ. Κάθε δράση, φέρνει και την αντίδραση και η αντίδραση, φέρνει συνήθως στους διπλοπαιχνιδάκηδες πολύ πολιτικό «ξύλο».
Διάβασα προσεκτικά το βιβλίο του Ηλία Κασιδιάρη, «Το Δόγμα των 7 Θαλασσών». Κατά την άποψή μου, το βιβλίο, αντικατοπτρίζει τη γεωπολιτική και πολιτική σκέψη του ίδιου του Ηλία Κασιδιάρη, δηλαδή ενός Χρυσαυγιτισμού on the rocks, που δεν μπορεί να κάνει την υπέρβασή του και να ενταχθεί στον εγχώριο και διεθνή αστικό κόσμο. Ελπίζω να με διαψεύσει ευχάριστα, για το καλό της χώρας. Παρ’ όλα αυτά, ο άνθρωπος, είναι πιο ειλικρινής και πιο διορατικός από τον Μητσοτάκη. Όλοι μιλάνε για τον αγωγό που θα συνδέει το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα με την Ιταλία και ο Κασιδιάρης, κάνει λόγο για υπεραγωγό ή υπεραγωγούς στην ανατολική Μεσόγειο. Την λέξη υπεραγωγό, εγώ, την κρατάω…
Follow us on Twitter
Join our Facebook page