Δημήτρης Τζώρας – Πολιτικός Αναλυτής
Εξ όνυχος τον λέοντα, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, που σημαίνει, ότι μπορούμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά ενός συνόλου μόνο από μία μικρή ένδειξη. Βλέπαμε να εμφανίζεται στη γωνία του ορίζοντα των γεγονότων, ένα τεράστιο νύχι, πολύ πριν διεξαχθούν οι Αμερικανικές εκλογές και θεωρητικολογούσαμε για την μορφή του τέρατος, που συνοδεύει αυτό το νύχι. Η Πολιτική επιστήμη της νεωτερικότητας, μας διαβεβαίωνε, ότι όχι μόνο δεν υπάρχει τέρας πίσω από το νύχι, αλλά και το να συζητάς επί του θέματος είναι κάτι το αιρετικό, το οποίο μπορεί να σε στείλει στην πυρά. Εάν έβλεπες το νύχι και τους το έδειχνες, τότε έστρεφαν το βλέμμα τους αλλού.
Όλα αυτά, μέχρι τη βραδιά των Αμερικανικών εκλογών, όπου είδαμε έκπληκτοι και με τρόμο, μέσα σε 48 ώρες να καταρρέουν όλοι οι θεσμοί της υπερδύναμης! Είδαμε αποφάσεις ανώτατων δικαστών να πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων, είδαμε τα νομοθετικά σώματα σε Ομοσπονδιακό και Πολιτειακό επίπεδο να μένουν παράλυτα, είδαμε την εκτελεστική εξουσία να μην μπορεί να επιβάλλει τον κανόνα δικαίου, είδαμε θεσμικούς φορείς της Πολιτείας, να μην μπορούν να συγκρατήσουν την λογοκρισία στα λεγόμενα ενός εν ενεργεία Προέδρου.
Είδαμε όλη τη θεσμική διάρθρωση ενός νεωτερικού Κράτος, μεγέθους υπερδύναμης, το κόσμημα της Δημοκρατίας, για πολλούς στον πλανήτη, να καταρρέει μπροστά στα μάτια μας, χωρίς να υπάρχει ούτε μία Συνταγματική δύναμη ικανή να την σταματήσει. Ούτε καν στα πιο ακραία θεωρητικά σενάρια, δεν είχε τεθεί το ζήτημα της συνολικής κατάρρευσης των Δημοκρατικών θεσμών της Αμερικής, ειδικά μέσα σε 48 ώρες!
Να το θέσω πιο περιγραφικά. Ας πούμε, ότι γύρω από τον Λευκό Οίκο, είχαν στηθεί «οδοφράγματα» από τον στρατό, τις μυστικές υπηρεσίες, τους Κρατικούς θεσμούς, το Ανώτατο δικαστήριο, που είχαν σκοπό να αποτρέψουν οτιδήποτε προερχόμενο από τις «οδικές» αρτηρίες του Κράτους και του παρακράτους, να εισέλθει παράνομα στο κέντρο εξουσίας. Ξαφνικά, βλέπουμε να εμφανίζετε ο Γκοτζίλα, που σαρώνει όλα τα οδοφράγματα, σαν να ήταν σπιρτόξυλα και γκρεμίζει όλο το θεσμικό «κτιριακό» ιστό της Ουάσινγκτον.
Ούτε οι Ρωσικές, ούτε οι Ισραηλινές, ούτε οι Σαουδαραβικές, ούτε οι Ινδικές μυστικές υπηρεσίες, που είχαν τα μάτια και τα αυτιά τους ανοιχτά στην Ουάσινγκτον, δεν περίμεναν την εμφάνιση ενός τέτοιου τέρατος. Αν μη τι άλλο, περίμεναν ότι οι Κινέζοι, οι Ιρανοί και οι Ευρωπαίοι, θα αναμειχθούν άγρια, οπότε είχαν κάθε σοβαρό λόγο και αιτία να είναι σε ύψιστη επιφυλακή. Δεν είναι λογικό, οι προαναφερόμενες μυστικές υπηρεσίες, η NSA, το FBI, η Homeland , οι μυστικές υπηρεσίες του στρατού, να μην είδαν, να μην κατάλαβαν, να μην άκουσαν τον ερχομό του Γκοτζίλα, εκτός αν το μέγεθος του τέρατος και η δύναμή του τις παρέλυσε προσωρινά. Είναι αδύνατο τόσοι πολλοί άνθρωποι να συντονίστηκαν στο παρασκήνιο για να διαπράξουν την μεγαλύτερη εκλογική απάτη της σύγχρονης ιστορίας, χωρίς να αντιληφθούν το παραμικρό οι υπηρεσίες. Εκτός, εάν ο «συντονιστής», ο Γκοτζίλα δηλαδή, είναι εκτός του βεληνεκούς τους, οπότε το ζήτημα των Αμερικανικών εκλογών, πρέπει να τεθεί κάτω από μία άλλη βάση.
Ποιος είναι ο Γκοτζίλα, από που προέρχεται, ποια είναι η φύση του και η στόχευσή του, πως τον αντιμετωπίζουμε και γιατί η νεωτερική επιστήμη μας έκρυβε τόσο επιμελώς την ύπαρξή του; O Kαναδός φιλόσοφος, Marshal McLuhan, είχε πει πως μόνο τα μικρά μυστικά χρειάζονται προστασία. Τα μεγάλα, τα προστατεύει η δυσπιστία του κόσμου…
Ίσως να ήταν αναγκαίο, ο κόσμος και οι φιλόσοφοι, να δουν την ύπαρξη του τέρατος με τα ίδια τους τα μάτια. Ίσως να είναι αναγκαία όλη αυτή η διαδικασία για να μεταφέρουμε τη μάχη στα εδάφη του Γκοτζίλα.
Κάτι που δε θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, είναι το γεγονός, ότι μεγάλα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος και διάφορων δεξαμενών σκέψης, δεν σπεύδουν να ενταχθούν στην «κυβέρνηση» Μπάιντεν. Μόνο κάτι υπαλληλάκια β΄διαλογής, βλέπουμε να στελεχώνουν μέχρι στιγμής το σχήμα. Αυτό, ενδεχομένως να μας σκιαγραφεί, πως όχι μόνο αμφιβάλλουν οι μεγάλοι παίκτες ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα κυρωθεί υπέρ του Μπάιντεν, αλλά και ότι δε θέλουν να συστρατευθούν με τον Γκοτζίλα. Ίσως να κατανοούν καλύτερα από τους δικούς μας πολιτικούς πυγμαίους, ότι με το Γκοτζίλα, δεν μπορείς να πιάσεις φιλίες. Αργά ή γρήγορα, θα σε καταπιεί..